rüyada / niye o fotoğrafa bakıyorsun?

"Bazen," dedi kadın, "metroda hop diye yanıma oturuverecekmişsin gibi geliyor."
"Ama bu, gittiğin her yerde seni takip eden saplantılı bir kişilik yapmaz mı beni?" dedi adam.
Güldü kadın, "Senden de bu cevap beklenirdi."
"En iyisi apartmanın girişinde bekleyeyim, belki bir kahve içeriz birlikte?"
"O zaman market çıkışına gel," dedi kadın, "elim kolum çok doluyor bazen, yoruluyorum. Birkaç poşet de sen alırsın."

"Niye o fotoğrafa bakıyorsun?"
"Sen çekmiştin bunu. Ne çok gülmüştük o gün, unuttun mu?"
"Unutmadım da, ben yokum ki o karede. Kendine bakıyorsun."
"Sana bakan kendime bakıyorum. Sana bakarken nasıl çocukmuş gözlerim, ellerim nasıl sakin, kıpırtısız dururmuş, nasıl hazırmışım her şeye... Hatırlamaya çalışıyorum."
"Böyle konuşmamalısın."
"Evet, böyle konuşmamalıyım. Ne güzel şakalaşıyorduk oysa."
"Mızıkçı mısın sen?"
"Öyleyim evet. Topumu alıp gitmek istiyorum ama gidecek yerim yok. Mızıkamıyorum bile."
"Gel buraya," dedi adam. Kadın doğruldu yerinden.

"Yavrum camı niye açtın, oda buz gibi olmuş."
"Cam kapalı anne."
"Hay allah, yoksa yakmadılar mı hala? Sahi kiminle konuşuyordun sen?"

Fotoğrafı çekmeceye koydu. Çekmece kapandı.

Deniz Yalım Kadıoğlu