19.05.2012

mavide dur!

Saat beş sularıydı, yağmur yağdı yağacaktı ve ben yine hazırlıksızdım. Üstelik evdeki kış soğuğuna aldanıp gereğinden fazla giyinmiş, kat kat giysinin içinde deli gibi bunalmış ve gideceğim yere acayip geç kalmıştım. Kendimi bir an önce metroya atma, ilk bulduğum yere oturma telaşında, şu ayaklar gibi koşar adım yürüyordum ki karşıma çıktı. Göz ucuyla bakıp, aldırmaz gibi yapıp yoluma devam da edebilirdim, hakkım vardı. Ama onun yerine durdum, ağır ağır döndüm ve geç kalma pahasına... İyi ki yapmışım!

1 yorum: